Óscar Claude Monet (París 1840 - Giverny 1926) Pintor francés, figura clave do movemento impresionista. As súas inclinacións artísticas naceron do contacto con Boudin en Lle Havre, e as excursións ao campo e a praia durante a súa adolescencia orientaron o posterior desenvolvemento da súa pintura.
Despois do servizo militar en Alxeria, regresou a París, onde no estudo de Gleyre coñeceu a novos artistas como Renoir, Sisley e Bazille, e no popular café Guerbois contactou cun grupo de intelectuais, literatos e pintores como Zola, Nadar, Cézanne e Degas, que xunto con Manet comezaba a opoñerse á arte establecida.
A pintura rápida como as pochades ou études era, naquela época, do agrado da sociedade sempre que esta circunscribísese ao tema da paisaxe en pequeno formato. A temperá obra de Monet, A costa de Sainte-Adresse (1864, Institute of Arts, Minneapolis), lembra á súa iniciador Boudin, pero adquire maior alcance ao aplicar a pintura directa a temas e formatos de maior complexidade e tamaño.
Similar innovación pode apreciarse en Mulleres no xardín (1866, Museo de Orsay, París), obra rexeitada no Salón de 1867, na que tres mulleres divírtense no campo baixo un sol tan intenso que os seus vestidos alcanzan o branco en estado de gran pureza, con escasas modulacións intermedias e marcadas escisións entre as zonas de luz e sombra. A instantaneidad da escena ponse de manifesto tanto pola precisión luminosa do momento como polo dinamismo das figuras, correteando e virando caprichosamente ao redor dunha árbore. Con esta ambiciosa obra, Monet afástase do tratamento tradicional que ata entón deuse ao retrato -o retrato da súa primeira muller, Camile, fora enxalzado por Zola no Salón de 1866- e inclínase pola integración das figuras na natureza.
Os serios problemas económicos e o nacemento do seu fillo ilexítimo, Jean, en 1867, conduciron a Monet a vivir unha época de fame e pobreza extremas, así como a un intento frustrado de suicidio. Durante a contenda franco-prusiana, o artista refuxiouse en Inglaterra, onde coñeceu a Pissarro e obtivo o apoio económico e a amizade de Paul Durand-Ruel. Alí interesouse moito pola obra de Turner, que tanto influiría na súa percepción da luz e a cor. Segundo Monet, o pintor que se coloca ante a realidade non debe facer distincións entre sentido e intelecto.
A partir de 1872, Monet interesouse polo estanque de Argenteuil como lugar idóneo para adaptar a súa técnica á representación rápida da auga e a luz. A obra titulada Monet traballando no seu barco en Argenteuil (1874, Neue Pinakothek, Munich) representa esa especie de laboratorio náutico desde o que o artista podía navegar sobre a auga do estanque apreciando os cambiantes efectos luminosos da súa superficie, que reproducía mediante diversas variacións sobre un mesmo tema. O barco-taller de Monet opoñíase radicalmente á idea de estudo que vinte anos antes exaltaba Courbet na súa obra O estudo do pintor, e supoñía un pintoresco testemuño das principais aspiracións impresionistas.
A incipiente luz do amencer e os seus aleatorios reflexos sobre a auga poden apreciarse tamén na mítica obra Impresión, sol nacente (1872, Museo Marmottan, París), pintada en Lle Havre. En pouco máis de medio metro cadrado numerosas pinceladas superpóñense nunha soa cor xeral neutro, captando o instante luminoso do amencer e os destellantes reflexos do sol avermellado sobre a auga; a rapidez que a fugacidade do tema esixía, condicionou o formato, a técnica e mesmo o título, condensado manifesto de intencións que deu nome ao grupo, cando, en 1874, ao mostrarse a obra na primeira exposición impresionista, o crítico Louis Leroy empregou o termo para referirse despectivamente, en Lle Charivari, a quen ata ese momento eran coñecidos como o grupo de Manet.
Ningún comentario:
Publicar un comentario